‘तुझ्या माझ्या’ “मैत्रीत” काय “गुपित” लपलंय
तुझ्या माझ्या “मैत्रीने” फक्त आपलेपण जपलंय
“नात्यांचे” स्नेह बंध कोण शोधत बसलंय
“जीवा” पेक्षाही फुलासारखे मी मैत्रीला जपलंय..

मैत्रीचा हा धागा
रेश्मापेक्षाही मऊ सूत
मैत्रीच्या कुशीतच शमते
मायेची ती सूप्त भूक।

कागदाची नाव होती,
पाण्याचा किनारा होता,
खेळण्याची मस्ती होती,
मित्रांचा सहारा होता.

ओल्या तुझ्या त्या स्पर्शाला,
मंद-मंद असा सुवास आहे,
आजही आठवतोय तोच पाऊस,
अडकलेला ज्या मध्ये माझा श्वास आहे.

अचानक पाऊस आल्यावर
काही थेंब तुझ्या ओठांवर थांबले..
मग क्षण भर मी पाहतच राहिलो…
आणि आयुष्यात पहिल्यांदा मला थेंब व्हावेसे वाटले..

तू आणि पाऊस,
असेच अवेळी येता,
नको नको म्हणता,
चिंब चिंब करून जाता.